Objawienie Pańskie 2024
Objawienie Pańskie w Parafii Mirów – Tradycja, Modlitwa i Znaczenie Święta
6 stycznia w Parafii Mirów obchodziliśmy uroczystość Objawienia Pańskiego, jedno z najważniejszych wydarzeń liturgicznych w roku. Dzień ten, znany w polskiej tradycji jako Święto Trzech Króli, to czas, gdy wspominamy objawienie Jezusa Chrystusa światu jako prawdziwego Boga i człowieka.
Idea Święta Objawienia Pańskiego
Święto to przypomina o pokłonie mędrców ze Wschodu, którzy, kierowani gwiazdą betlejemską, dotarli do miejsca narodzin Jezusa, oddając Mu hołd jako Królowi, Bogu i Zbawicielowi. Dary, które przynieśli – złoto, kadzidło i mirra – mają głęboką symbolikę.
• Złoto – symbol królewskości Jezusa.
• Kadzidło – wyraz Jego boskości i modlitwy, która wznosi się do Boga.
• Mirra – zapowiedź cierpienia i męki Zbawiciela.
Święto Objawienia Pańskiego to również przypomnienie, że Jezus przyszedł na świat dla każdego człowieka, niezależnie od jego pochodzenia, narodowości czy statusu społecznego.
Nabożeństwo 40-godzinne
Wystawienie Najświętszego Sakramentu, będące częścią obchodów, wprowadziło nas w głębię modlitwy i refleksji. Tradycyjne nabożeństwo 40-godzinne, rozpoczynające się w uroczystość Objawienia Pańskiego, daje wiernym czas na adorację i skupienie się na Bożej obecności.
Poświęcenie Kredy i Kadzidła
Podczas liturgii miało miejsce poświęcenie kredy i kadzidła. Zapisane na drzwiach domów litery K+M+B (lub C+M+B) wraz z rokiem to tradycyjny znak chrześcijańskiej gościnności i Bożego błogosławieństwa dla mieszkańców. W tradycji łacińskiej skrót ten oznacza Christus Mansionem Benedicat – „Niech Chrystus błogosławi ten dom”.
Kadzidło, którego zapach unoszący się ku górze symbolizuje modlitwę, stanowi znak uwielbienia i oddania czci Bogu.
Proklamacja Ewangelii
Fragment Ewangelii według św. Mateusza (Mt 2,1-12) przypomina o wędrówce mędrców, którzy, kierowani wiarą i gwiazdą, odnaleźli Jezusa. Ich pokłon i dary to wyraz uznania dla Jezusa jako Króla i Zbawiciela świata.
Ewangelia uczy nas, że Jezus przychodzi jako światło dla wszystkich narodów, a my, podobnie jak mędrcy, jesteśmy zaproszeni, by szukać Boga i oddawać Mu cześć.
Podsumowanie
Obchody Objawienia Pańskiego w Parafii Mirów to wyjątkowy czas głębokiej wiary, modlitwy i refleksji. Wspólnie, jako wspólnota parafialna, przeżywamy tę piękną uroczystość, oddając chwałę Jezusowi – Królowi, Bogu i Zbawicielowi.
Dzisiejsze kazanie (skrót):
Przeżywamy dzisiaj uroczystość Objawienia Pańskiego, w polskiej tradycji znaną pod nazwą Trzech Króli. Oto trzej mędrcy ze Wschodu, jak mówi samo słowo „objawienie”, czyli odsłonięcie, odsłaniają nam Boga, który ukazuje się jako prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek.
W liturgii słowa mamy dziś dwa ważne momenty. Najpierw, za pośrednictwem mędrców ze Wschodu, odkrywamy, kim jest Jezus Chrystus. W drugim czytaniu święty Paweł objawia nam prawdę, kim jest każdy człowiek, który przychodzi dzisiaj do Jezusa, by zachwycić się Bożym planem.
Trzej mędrcy składają Jezusowi dary, które mają głęboką symbolikę:
1. Złoto – symbol władzy, bogactwa i królewskości. Jezus jest królem, dlatego mędrcy ofiarowali Mu złoto.
2. Kadzidło – symbol modlitwy i boskości. Kadzidło zawsze unosi się ku górze na chwałę Bożą, ukazując Jezusa jako prawdziwego Boga.
3. Mirra – zapowiedź cierpienia i męki Jezusa. W Piśmie Świętym mirra pojawia się dwa razy: podczas ukrzyżowania, gdy żołnierz podaje Jezusowi wino z mirrą, i podczas Jego pogrzebu, gdy ciało zostaje namaszczone.
Już w tej stajence Jezus objawia się jako król, Bóg i człowiek, ale także jako ten, który będzie cierpiał za nasze grzechy z ogromnej miłości do każdego z nas.
Drugi ważny moment w dzisiejszej Ewangelii pokazuje, kim jest człowiek. Święty Paweł mówi, że prawda o zbawieniu została objawiona wszystkim narodom. Trzej mędrcy symbolizują świat pogański, który rozpoznał w Jezusie prawdziwego Boga i człowieka.
W polskiej tradycji mówimy o trzech królach, ale w Piśmie Świętym nie ma słowa „król”. Są mędrcy ze Wschodu. Ta tradycja potwierdza się w historii – w 614 roku, gdy Persowie napadli na Jerozolimę, zniszczyli wszystko, ale oszczędzili Bazylikę Narodzenia w Betlejem, widząc na niej podobizny mędrców, przypominające ich własne twarze i stroje.
Dziś, podczas poświęcenia kredy i kadzidła, przypominamy sobie o pięknej symbolice błogosławieństwa naszych domów. Zapisujemy na drzwiach litery K+M+B (lub C+M+B), co oznacza: Christus Mansionem Benedicat – „Niech Chrystus błogosławi temu domowi”. W tradycji żydowskiej Izraelici oznaczali krwią baranka drzwi swoich domów, co chroniło ich przed zniszczeniem.
Ta symbolika mówi nam, że każdy dom, w którym Bóg jest obecny, staje się miejscem szczególnej łaski i błogosławieństwa.
Święty Paweł przypomina nam, że jesteśmy współdziedzicami obietnicy w Chrystusie. Dziedzic to ktoś, kto przejmuje majątek i tytuł. Jezus, jako dziedzic nieba, czyni nas swoimi dziećmi i zaprasza do udziału w Bożym planie zbawienia.
Dziś, tak jak mędrcy ze Wschodu, udajmy się do stajenki, by oddać pokłon Jezusowi – prawdziwemu Bogu, człowiekowi i naszemu Zbawicielowi.
Amen.
