Wielki Piątek to czas żałoby po śmierci Jezusa, w związku z czym nie sprawuje się tego dnia Eucharystii. Zamiast niej, sprawowana jest liturgia Męki Pańskiej, której punktem kulminacyjnym jest adoracja krzyża.

W naszym kościele, liturgię Męki Pańskiej poprzedził różaniec prowadzony przez ks. proboszcza Grzegorza Stępnia.

Następnie, wierni wzięli udział w nabożeństwie drogi krzyżowej.

Właściwa liturgia rozpoczęła się wykonanym w ciszy obrzędem prostracji, czyli leżenia krzyżem celebransa na posadzce kościoła, twarzą w dól, podczas której wierni, klęcząc, w milczeniu kontemplują tajemnicę Odkupienia. Kapłan i usługujący po oddaniu pokłonu ołtarzowi, padają na twarz; prostracja ta, jako obrzęd właściwy dla tego dnia, winna być starannie zachowana, oznacza bowiem zarówno upokorzenie “człowieka ziemskiego”, jak i smutek i ból Kościoła. Wierni zaś stoją podczas wejścia usługujących, a następnie klękają i modlą się w milczeniu – wyjaśnia Komisja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Episkopatu Polski.

Kolejnym punktem wielkopiątkowych obrzędów jest uroczysta liturgia słowa, podczas której po czytaniu z ks. Izajasza (52,13-53,12 Przebity za nasze grzechy) i listu św. Pawła (Hbr 4,14-16;5,7-9 Chrystus stał się sprawcą zbawienia dla wszystkich, którzy Go słuchają) czytany jest opis Męki Pańskiej wg. św. Jana. Następnie, kapłan intonuje Modlitwę Powszechną, która historycznie sięga czasów pierwszych chrześcijan. Jest to szczególna modlitwa całego ludu Bożego, w której poprzez wznoszenie dziesięciu wezwań wierni proszą Boga o szczególne łaski. Każde z wezwań poprzedzone jest specjalnym wstępem, po którym następuje chwila modlitwy w ciszy, po której kapłan odśpiewuje wezwanie do modlitwy. Wierni odpowiadają „Amen”.
10 wezwań Modlitwy Powszechnej w Wielki Piątek:
za Kościół Święty,
za Papieża,
za wszystkie stany Kościoła,
za katechumenów,
o jedność chrześcijan,
za Żydów,
za niewierzących w Chrystusa,
za niewierzących w Boga,
za rządzących państwami,
za strapionych i cierpiących.

Szczególnym momentem całej wielkopiątkowej liturgii jest Adoracja Krzyża. Odbywa się ona poprzez częsciowe odsłanianie zakrytego jeszcze w czasie postu krzyża. Odsłonięcie krzyża odbywa się w trzech etapach. Po każdym z nich kapłan śpiewa: „Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata” (Ecce lignum Crucis, in que salus mundi pependit), a wierni odpowiadają: „Pójdźmy z pokłonem” (Venite adoramus).
Adoracja krzyża odbywa się poprzez uroczystą procesję i ucałowanie krzyża.

Należy podkreślić, że w Wielki Piątek nie ma konsekracji hostii i komunikantów. Z tego względu większą ilość komunikantów konsekruje się jeszcze w Wielki Czwartek. Na czas udzielania Komunii świętej ołtarz przykrywa się obrusem i ustawia się na nim świece. Po jej zakończeniu obrus i świece są zdejmowane z ołtarza.

Zwieńczeniem liturgii Wielkiego Piątku jest procesja do Grobu Pańskiego. Kapłan przenosi wówczas Najświętszy Sakrament do kaplicy adoracji. Monstrancja z Najświętszym Sakramentem osłonięta jest welonem i wystawiona do adoracji aż do rezurekcji.

Więcej zdjęć z dzisiejszej liturgii: