Jesień. Dobry czas, by przystanąć i zadumać się nad przemijaniem, wspomnieć tych co odeszli, zastanowić się nad swoim życiem, wiecznością i relacjami z Bogiem i ludźmi. Ustanowione przez Kościół wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych idealnie wpisuje się w symbolikę spadających liści, obumierającej przyrody i długich nocy. W mroku doczesności zapalamy światełko wieczności naszym bliskim zmarłym, wierząc, że nie tylko nasza pamięć jest przedłużeniem ich życia. Wielu z nas zastanawia się, czy nie dało się ich kochać bardziej, gdy byli tu z nami i próbuje nadrobić wszelkie niedoskonałości modlitwą i pięknymi dekoracjami na błyszczących granitowych nagrobkach. Kościół pociesza, że nie jest za późno, że nasza modlitwa ma nadal moc sprawczą wobec dusz cierpiących w czyśćcu . Podążamy więc w procesyjnym korowodzie, w tym roku ciesząc się z wyjątkowo pięknej pogody.