Kalwinizm kojarzy się ze skąpo urządzonym zborem, jednak dzisiejsza propozycja muzyczna zdaje się przeczyć tej tezie! Mądrość Ojca Wszechmocnego została skomponowana przez Cypriana Bazylika z Sieradza, zaś słowa do niej napisał Jakub Lubelczyk. Obaj byli szesnastowiecznymi kalwinami, wielkimi postaciami polskiego nurtu reformacji.

 

 
Mądrość Ojca wszechmocnego,
Krystus, on wieczny Syn jego
Przyszedł w niskości świata tego
Według pisma prorockiego.

W wielkiej pokorze, w cichości.
Nie litujący trudności
Dla narodu człowieczego
Widząc wielki upad jego.

A z onej Boskiej miłości
Przyjął na się nasze złości.
Podjął mękę dobrowolną
Prze naszę krewkość swowolną.

O gdyby to kto obaczył,
Co ten Pan uczynić raczył
Iż dla człowieka nędznego
Nie litował ciała swego.

Stał na krzyżu zawieszony,
Wszystek świętą krwią skropiony.
Wołając z wielkiego pragnienia
Nędznemu człeku zbawienia.

A w onej swej srogiej męce
Rozciągnąwszy swoje ręce
Woła: Pódźcież moi mili
Byście się mną ochłodzili.

A my nic nie bacząc tego
Dobrodzejstwa Pana swego
Wolimy światu folgować
Jego złych spraw naśladować.

Tak nas bardzo rozbujało
W grzechu nasze marne ciało,
Które swomolnie kochamy.
Że w twej łasce nic nie dbamy.

Ano Pan swe święte ciało
Dał aby za nas cierpiało,
Życząc nam miejca onego
Przez Adama straconego.

A tak wszechmogący Panie,
Racz dać z łaski swej uznanie.
Bychmy cię prawie pozali.
Wolej twej naśladowali.

Racz na przez swą mękę
Przyjąć pod twą możną rekę.
Boć o nas źle z każdej strony
Nie będzie li twej obrony.

Zewsząd nieprzyjaciół dosyć
I gdzież nam swe ręce wznocić.
Jedno ku tobie, nasz Panie,
Gdyż w tobie nasze ufanie.

O Ojcze nasz dobrotliwy,
Raczże nam być miłościwy.
Nas marnotrawne synaczki
Przyjmij w łaskę, nieboraczki.

Bo wielcecięchmy zgrzeszyli,
Majestat twój obrazili.
Wszakże ty swej boskiej miłości
Racz odpuścić nasze złości.