Łąki należące do Mirowa Nowego położone są w niecce rzeki Iłżanki, co sprawiało, że często zamieniały się w bagna, skąd wzięła się zwyczajowa nazwa wioski – “Zobagnie”. Władza ludowa postanowiła zaradzić odwiecznej bolączce mieszkańców wioski i zarządziła prace melioracyjne, które efektownie osuszyły łąki. Jednakże po upadku PRL, spółka wodna została rozwiązana i niekonserwowane rowy poczęły zarastać trawą i zmniejszyły przepustowość, co w efekcie przyniosło powrót do bagiennej tradycji. Miejscowa ludność, zwłaszcza starsi gospodarze z dziada pradziada, ubolewają nad pomniejszeniem areału zdatnego do sianokosów, ale miejscowi fotoamatorzy mają powody do radości, bowiem bagna przyciągnęły ptactwo wodne.