Oby tak cały lud Pana prorokował, oby mu dał Pan swego ducha!
Duch Święty był obecny i działał wśród Izraelitów na różne sposoby przez całą historię Starego Testamentu. Wielu proroków, takich jak Eliasz czy Ezechiel, otrzymywało natchnienie od Boga i przekazywało Jego słowa ludowi Izraela.
Najwcześniejszy przykład działania Ducha Świętego znajdziemy w 11 rozdziale Księgi Liczb. W tym fragmencie Mojżesz wyraża swój niepokój Bogu, ponieważ obarczony był samodzielnie prowadzeniem ogromnego narodu Izraela. W odpowiedzi na jego modlitwę, Bóg postanowił zesłać Ducha Świętego na grupę siedemdziesięciu starszych Izraelitów, którzy mieli pomóc Mojżeszowi w zarządzaniu ludem.
Kiedy Duch Święty zstąpił na tych siedemdziesięciu starszych, zaczęli oni prorokować. Było to znakiem Bożej mocy i upoważnienia dla nich, aby pełnili swoją służbę wśród Izraelitów. Jednak dwaj młodzi ludzie, którzy nie byli obecni na zgromadzeniu, również zaczęli prorokować w obozie. Jeden z Izraelitów doniósł o tym Mojżeszowi, lecz on odpowiedział: “Czyż zazdrosny jesteś o mnie? Oby tak cały lud Pana prorokował, oby mu dał Pan swego ducha!” (Liczb 11:29).
Mojżesz miał nadzieję, że Bóg by zesłał Ducha Świętego na wszystkich Izraelitów, aby wszyscy byli prorokami i mieli głęboką więź z Bogiem. Chciał, aby cały naród był wypełniony Duchem Świętym i miał dostęp do Bożego objawienia. Ta prośba Mojżesza wyrażała jego pragnienie, aby każdy Izraelita mógł doświadczać bliskości Boga i pełnić Jego wolę.
Marzenie Mojżesza spełniło się w Wieczerniku, 50 dni po zmartwychwstaniu Chrystusa. Wtedy to Duch Święty spoczął na całym ówczesnym Kościele.
W tym momencie uczniowie Jezusa otrzymali obietnicę, którą On sam im przekazał – że przyjdzie Duch Święty, który będzie z nimi na zawsze, będzie ich Pocieszycielem, Mistrzem i Przewodnikiem. Gdy Duch Święty spoczął na nich, wypełnili się Duchem i zaczęli mówić różnymi językami, aby głosić Dobrą Nowinę o Jezusie wszystkim zgromadzonym w Jerozolimie.
To wydarzenie znane jako Pięćdziesiątnica, czyli Zielone Świątki, jest kluczowe dla historii Kościoła. Duch Święty stał się dostępny dla wszystkich wierzących, niezależnie od narodowości, języka czy pochodzenia. Zstąpienie Ducha Świętego na cały ówczesny Kościół oznaczało, że Bóg spełnił pragnienie Mojżesza, aby wszyscy byli napełnieni Duchem i mieli udział w Jego dziele na ziemi.
Duch Święty jest obecny w Kościele do dziś, prowadząc, oświecając, uświęcając i dając moc wierzącym. Daje nam dary duchowe, umacnia naszą wiarę i pomaga nam wzrastać w relacji z Bogiem. Zesłanie Ducha Świętego na cały ówczesny Kościół otworzyło drogę do dalszego rozwoju i wzrostu Kościoła, a także do rozszerzenia się Ducha Świętego na wszystkich, którzy uwierzą w Jezusa Chrystusa jako swojego Zbawiciela i Pana.
Dzięki zesłaniu Ducha Świętego, każdy wierzący może teraz doświadczać Jego obecności, otrzymywać Jego prowadzenie i być zaangażowanym w misję głoszenia Ewangelii. To dar, który jest dostępny dla wszystkich, którzy wierzą w Jezusa i pragną prowadzić życie zgodne z Jego wolą. I pamiętajmy – Duch wieje kędy chce i nie jest reglamentowany przez władze kościelne, przygotowanie teologiczne czy nawet moralne życie!
Oznacza to, że Duch Święty działa zgodnie ze swoim planem i wolą, niezależnie od naszych ograniczeń i uprzedzeń.
Często możemy mieć skłonność do próbowania kontrolować działanie Ducha Świętego i ograniczania Go do naszych wyobrażeń i ram. Jednak Duch jest niezależny i przewyższa nasze ludzkie zrozumienie. Jego moc i działanie nie są ograniczone przez nasze umiejętności, wiedzę czy doskonałość moralną.
Oczywiście, w Kościele istnieją zasady, nauka i dyscyplina, które pomagają nam w interpretacji i zrozumieniu Bożego objawienia. Ale nie powinniśmy zapominać, że Duch Święty jest żywą, działającą Osobą Bożą, która przekracza wszelkie granice i może działać w sposób, który przekracza nasze oczekiwania i plany.
Ważne jest, aby zachować pokorę i otwartość na działanie Ducha Świętego w naszym życiu i w Kościele. Powinniśmy szukać Jego prowadzenia i uznawać Go za głównego aktora w naszym duchowym życiu. Niech Duch Święty kieruje naszymi decyzjami, napełnia nas mocą i prowadzi nas do głoszenia Ewangelii i służby bliźnim.
Oczywiście, równocześnie ważne jest, aby rozwijać nasze przygotowanie teologiczne i duchowe, aby lepiej zrozumieć Boże prawdy i być gotowymi do odpowiedzialnego pełnienia naszej roli w Kościele. Ale nie powinniśmy nigdy uważać, że nasze przygotowanie czy nasze moralne życie są warunkiem koniecznym dla działania Ducha Świętego. To On jest źródłem naszego przygotowania, przemieniając nasze serca i prowadząc nas do większej zgodności z wolą Bożą.
Duch Święty jest niezależny, pełen mocy i tajemniczy w swoim działaniu. Powinniśmy oczekiwać Jego prowadzenia i poddawać się Jego natchnieniom, zawsze trzymając się zasad Bożego Słowa. Niech nasze serca będą otwarte na działanie Ducha Świętego i gotowe na to, czego Bóg chce dokonać w naszym życiu i w Kościele.
Sekwencja o Duchu Świętym wykonana w naszym kościele:
Kazanie ks. Jana Godka: